Empatycznie i Przedwakacyjnie u Przedszkolaków na Krzemienieckiej

   Jest  z pewnością niewiele przedszkoli - nie tylko w Łodzi, ale i w Polsce – w których maluchy są szkolone fachowo w zakresie porozumiewania się bez przemocy. Jednym z nich jest świetnie prowadzone Przedszkole Nr 133 przy ul. Krzemienieckiej 22b. Jego dyrektorka – pani mgr Małgorzata Kubika zaprosiła w tej sprawie do współpracy psycholożkę Jolantę Marchlewską oraz seniorki z projektu „Latające Babcie”, które trening z komunikacji empatycznej NVC( (z ang.- Non-violent Communication) przeszły wcześniej – na warsztatach zorganizowanych specjalnie dla nich przez Stowarzyszenie kobiety.lodz.pl. Owocem warsztatów był cykl utworów Babć – bajeczek i wierszy napisanych według reguł NVC. Po ich skonsultowaniu przez profesjonalistów, utwory te ukazały się w formie sześciu barwnych mini-książeczek, zilustrowanych przez Aurorę Chauvin, studentkę z Francji, odbywającą staż wolontariatu europejskiego w Stowarzyszeniu kobiety.lodz.

Warsztaty NVC dla dzieci na Krzemienickiej  rozpoczęły się w grudniu 2011 i trwały do początków czerwca 2012, a prowadzone były w oparciu o  książeczki Babć.  Każda książeczka zawiera dwa utwory, które opowiadają o problemach i emocjach bohaterów, takich jak strach, poczucie nieważności lub duma, złość, zazdrość, radzenie sobie z dominacją innych, związek przyczyny ze skutkiem, inność i szacunek dla inności, stosunek do słabszych, chorych itd. Pojawiające się konflikty i towarzyszące im emocje należy rozwiązać z uwzględnieniem potrzeb wszystkich stron i znaleźć optymalne rozwiązania, bez uciekania się do kar, gróźb, nagan, ale też bez nagród, ocen i pochwał. Niełatwa szkoła dla dorosłych, a cóż dopiero dla maluchów. Ale przedszkolaki dały radę! Na wszystkich warsztatach najpierw było wprowadzenie pani psycholog, czyli cioci Joli i rozmowa z dziećmi o ich samopoczuciu i emocjach w konkretnych sytuacjach życiowych. Następnie Babcie, H. Kwaśna, B. Maciejewska oraz E. Boryniec, często przebrane za bohaterów bajeczek, uzbrojone w stosowne rekwizyty, prezentowały wiersze i opowiadania z książeczki oraz inne swoje utwory. Potem znów wkraczała ciocia Jola i dyskutowała z dziećmi o tym, co się wydarzyło „na scenie”, jaki był problem i jak został rozwiązany. Niejednokrotnie dzieci same proponowały dodatkowe, czasem zaskakujące rozwiązania. Dla rozładowania napięć i skupionej uwagi dzieci, ciocia Jola i Babcie zapraszały dzieciaki co i rusz do wspólnej zabawy – tańca, krótkiej inscenizacji, zabaw ruchowych, kolorowania i rysowania - indywidualnie i w grupach. Godzina takich warsztatów mijała błyskawicznie, a ciocia Jola i Babcie dokładały wszelkich starań, by dzieci czegoś ważnego się nauczyły, dobrze się przy tym bawiąc. Na zakończenie warsztatów wszystkie dzieci dostały specjalne, imienne dyplomy zaprojektowane przez ciocię Jolę, ozdobione rysunkiem żyrafy, symbolem empatii.

13 czerwca Babcie Hala, Basia i Elżbieta oraz ich koordynatorka Babcia Ula Machcińska dały

w przedszkolu dodatkowy, pożegnalny występ w podziękowaniu za wspólną pracę z dziećmi, za ich aktywność, kreatywność i serdeczność oraz za życzliwe wsparcie dla Babć całego Personelu przedszkola. Było to także podziękowanie dla Pani dyrektor za zaproszenie Babć do tego wyjątkowego projektu, podziękowanie dla grup: Biedronek, Motylków, Misiów, Jagódek i Rybek oraz ich pań Nauczycielek: Małgorzaty Kubickiej, Małgorzaty Stefańskiej, Joanny Tomczak, Agnieszki Barden, Justyny Lewandowskiej, Zofii Pietrzak-Cieślak, Iwony Domańskiej, Grażyny Majchrzak, Joanny Olczyk i Anny Włodarczyk.

Tym razem  przedstawienie Babć dotyczyło zaginionych bohaterów bajek sfilmowanych w łódzkim

„Semaforze” , których pomniki już stoją lub staną niedługo  na łódzkich ulicach – Pik-Poku, Wróblu Ćwirku, Misiu Uszatku, Muminkach, kotach Filemonie i Bonifacym oraz Zaczarowanym Ołówku. Niektóre pomniczki dzieci już widziały i wiedziały gdzie się znajdują. O innych dowiedziały się dopiero z wierszyków Babć. Babcia Hala zachwyciła dzieci swoim strojem wróżki, Babcia Basia była niezwykle ekspresyjna w roli czarownicy, a Babcia Ula i Elżbieta wcieliły się w role kotów. Po występie były zagadki z nagrodami dla tych dzieci, które najszybciej dały trafne rozwiązania, co wzmocniło efekty akustyczne spotkania i bardzo podniosło jego temperaturę.  Wszystkie grupy, dostały komplety książeczek Babć, a Babcie z kolei zostały obdarowane przepięknym prezentem od dzieci – albumem ze zdjęciami ze swoich występów „empatycznych” z podpisami wszystkich przedszkolaków. Byłyśmy ogromnie wzruszone, nie mogłyśmy dostać piękniejszej pamiątki! I była też sesja zdjęciowa, bo przecież takie chwile trzeba koniecznie uwiecznić. Pożegnałyśmy dzieciaki z żalem, ale i nadzieją, że jeszcze się spotkamy. Miłych wakacji, kochane dzieci!

      Latająca Babcia Elżbieta Boryniec